Daniel Pennac 1944’te Kazablanka’da (Fas) dünyaya geldi. Dört erkek çocuklu kabilenin son üyesi olarak, asker babasıyla Afrika ve Asya’da dolaştı. Çok kötü bir öğrenciyken 1969’da öğretmen oldu. 1973’te askerliğini bitirdiğinde bu “fazla erkek” dünyaya dair bir broşür kaleme aldı. 1979 yılında gittiği Brezilya’da geçirdiği 2 yıl, daha sonra Le Dictateur et Le Hamac’a ilham konusu oldu. 1982’de bir sokak köpeğinin hayatını anlattığı Cabot-Caboche’u (Kuçukuçu, YKY, 2013) yayımladı. 1985’te, Au Bonheur des Ogres ile (Gulyabaniler Cenneti, Metis Yayınları, 1997) efsanevi Malaussène dizisine başladı, 10 yıl sonra da Milli Eğitim’i terk etti. 1992’de Comme un roman (Roman Gibi, Metis Yayınları, 1998) adlı kitabı yayımladı. 2000’de, Tardi ile ilk çizgi romanı La Débauche’u çıkardı ve La Petite Marchande de Prose’u (Küçük Yazı Satıcısı, Metis Yayınları, 2000) yayımladı. 2005’te Merci ile sahneye çıktı, aynı deneyimi 2009’da Kâtip Bartleby ile yeniden yaşadı. 2007’de, tembel öğrencilik yıllarını hatırlatan ve her zaman olduğu gibi, insanı görmezden gelen kurumlara karşı insanın yanında olduğu Chagrin d’Ecole ile (Okul Sıkıntısı, Can Yayınları, 2012) Renaudot ödülünü kazandı. 2012’de, edebiyat tarihinde bir ilk olan harika çalışması Journal d’un Corps ile Le Roman d’Ernest et Célestine’i (Ayıcık Ernest ile Farecik Célestine’in Romanı, YKY, 2014) yayımladı.