Zamana Adanmış İnsan Yazarın Kendi Yayını

Bir tuhaf defterde ismin yazılı, tam okuyamıyorum yazıları, bir bulanıklık var hissiyatımda acaba kaderinin resmimi büzülmüş, kayıp olmuşsun göremiyorum seni yıldızların arkasında. Yoksa hep ismini duyunca bir başka olduğun ölüm mü geldi? Göremiyorum seni bu hayat yokluğunda. Uğurlar olsun diyeceğim ama kanım donacak, nasıl gittin, nasıl öldün, hani hep birdik, hani hep diriydik ne oldu bize. Sen artık bir toprakla ben de artık bir yastıkla yatacağız. Üzülme, daha büyük aşka kavuşuyorsun, daha büyük bir sevgiliye kavuşuyorsun üzülme.