Seni Görebiliyorum Okuyan Koala

 

Klinik Psikolog Michael Genhart tarafından tasarlanan ve Joanne Lew-Vriethoff’un çizgileriyle biçimlenen Seni Görebiliyorum isimli sessiz kitap küçük bir çocuk dışında, sokaktaki herkes tarafından varlığı yok sayılan evsiz bir kadının günlük yaşamını tasvir ediyor. Bir yıl boyunca küçük çocuk evsiz kadının deneyimlediği pek çok şeye şahit oluyor; insanların kınayıcı bakışlarına, ona yakınlaşmaktan ne denli çekindiklerine, zorlu hava ve yaşam koşulları içerisinde güvenli bir alan bulabilme mücadelesine… Sonunda  çocuk şefkatli bir jest yaparak kadına yaklaşabilir. Böylelikle aralarındaki özel paylaşım sayesinde  çocuk onu görebildiğini kadına hissettirir, kadın ilk kez görüldüğünü hisseder  ve çevrelerindekilerin de tanıklık ettikleri bu  iç ısıtan özel anda,  öteki olarak konumladıkları birinin varlığını hep birlikte kabul ederler.

Evsizlik gibi ele alması zor bir temayı işleyen bu sessiz kitap, eşsiz ve canlı çizimleriyle okuyucuyu düşünsel bir deneyime davet ediyor.  Aynı zamanda çocuk ve evsiz kadın arasında gelişen bağı, sözcüklerin sınırlarının ötesine taşıyarak hem çocuklar hem de yetişkinler için kendi öykü ve deneyimlerini hikayeye yansıtabilmeyi sağlıyor. Böylelikle kitap bir anda okuyucuların yazar olmayı deneyimleyebilecekleri bir oyun alanına dönüşerek çocuğun yakınlaşabildiği ölçüde -adım adım- konu üzerinde derinleşebilmeyi kolaylaştırıyor. 

Yaşamın içinde önemli yer kaplayan ancak bir o kadar da sessiz bir konu olarak kalan evsizlik meselesini, bu sessiz kitabın canlı çizimlerine bakarak kavramaya çalışmak belki de üzerine yazılacak birçok yazıdan veya söylenecek sözden daha dönüştürücü bir etkiye sahip olacaktır. Evsiz bir kadının yaşamından karelerin resmedildiği sayfalar arasında dolaşırken, kalabalık içinde daha önce hiç fark etmediğimiz detayları görebilme ve toplumun gölgesinde yaşayan ötekilerin ihtiyaçlarıyla empati kurabilmek adına -tıpkı hikayedeki insanlar gibi- hepimiz  önemli bir farkındalık yaşayacağız. 

Editörün önsözünden…