Run Gülüzar Run Hep Kitap

Run Gülüzar Run Hep Kitap

“Ben Gülüzar. Gülizar, gül yanaklı demektir ama Gülüzar olunca bir
anlamı olmuyor. Bu ülkede kadın olarak var olmaya çalışmak gibi belki
de!”
Böyle tanıtıyor Gülüzar kendini. Dokuz yaşındayken tutmaya başladığı
günlüklerle giriyoruz onun dünyasına. Yıllar içinde yakılan, yırtılan, yok
edilen günlüklerden saklayabildiği kadarıyla paylaşıyor iç dünyasını,
muhafazakâr ailesini, mahallesini, yüreğindeki ilk kıpırtıları, büyüme
sancılarını… Ve alabildiğine sorguluyor her şeyi o muzip diliyle, hiç
sakınmadan. Aileyi, inancı, ülkenin gündemini belirleyen olayları, çoğu
zaman hepimizin elini kolunu bağlayan âdetleri… “Neden” diye soruyor,
“başkaları sinemaya rahatça giderken, ben ancak yalan söyleyerek
gidebiliyorum? Neden erkek arkadaşımla konuşurken birileri görecek
diye ödüm patlıyor? Neden arkadaşlarım liseye giderken, ben
gidemiyorum?” Ve ardından isyan geliyor elbette: “Sanki gerçek dünya
Cine5’teki şifreli filmler gibi. Bize hep şifreli yayın, zenginlere hep net
görüntü!”
Hepimizi kıskıvrak yakalayan her şeyden kaçmak istiyor aslında
Gülüzar. Mahallelerden, ailelerden, şarkılardan, türkülerden, hatta
bazen kadınlığından bile. Batı’ya olan acemi hayranlığıyla, özgürlüğe
olan düşkünlüğüyle, kendi kendine, muzipçe sesleniyor: Run Gülüzar
Run… Koş Gülüzar koş! Biz de arkasından bağırıyoruz: Aç kanatlarını
Gülüzar, kolay olmasa da aç! Uç Gülüzar uç!
Ayşegül Kocabıçak 1977 yılında Ankara’da doğdu. Öykü ve yazıları
çeşitli dergilerde yayımlandı.
Ölüm Vardiyası, Kadın Sesi Kâğıda Düşerse, Pati Öyküleri, Türkiye
Hikâyelerini Anlatıyor isimli seçkilerde öyküleriyle yer aldı. Dilsiz
Annelerin Sessiz Çocukları’nda yer alan “Olmaz mı?” isimli öyküsü
Soma Mekânsızlar Tiyatrosu tarafından Para ile Satılmaz adlı tiyatro
oyununun yazımında kullanıldı.
Halen Ankara’da yaşayan yazar Aybüke ve Ahmet Berk’in annesidir.