Özel Eğitimde Bütünleştirme Eğiten Kitap

 Değerli Okurlar,

Günümüzde daha da önem kazanan Bütünleştirme uygulamalarını esas alan bu kitap öncelikle uzmanlar, öğretmenler ve öğretmen adaylarına hitap edecek şekilde hazırlanmıştır. Ailelerin de gerek Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP) hazırlanması, uygulanması ve  eğerlendirilmesi,

gerekse de geçiş süreçlerinin uygun şekilde yerine getirilmesi gibi konularda yarar sağlayacağı düşünülmektedir. Ülkemizde her ne kadar kaynaştırma uygulamalarına yönelik yeterli kaynak bulunsa da bütünleştirme uygulamalarına yönelik kaynak gereksinimi duyulduğu düşünülmektedir.

Bu nedenle Özel Eğitimde Bütünleştirme adını verdiğimiz bu kitapla alandaki gereksinimi bir nebze olsun karşılamayı amaçlamaktayız. Özel gereksinimi veya yetersizliği olsun ya da olmasın tüm bireysel farklılıklara rağmen toplumdaki tüm bireylerin eğitimde fırsat eşitliğinden

yararlanma hakkı olduğu; sosyal, kültürel, yaşamsal aktivite ve fırsatlardan ayrıştırılmadan sosyal bütünleştirmenin tam olarak sağlanması gerektiği görüşüne dayanan Bütünleştirme günümüzde ön plana çıkmaktadır. 21. yüzyılda ulusal ve uluslararası pek çok mevzuat ’’Herkes

İçin Eğitim’’ ilkesini benimseyerek yalnızca özel gereksinimli bireyleri değil toplumdaki herkesi kapsayan Evrensel Tasarım hareketinin oluşmasını sağlamış, böylece toplumlar bütünleştirme çalışmalarına önem vermiş ve eğitim sistemleri buna göre düzenlenmiştir. İnsani bir hak olarak

görülen bütünleştirme uygulamaları ile toplumdaki her bir bireyin hümanist bir yaklaşımla iş ve eğitim hayatına ve toplumsal yaşama tam katılımını zorlaştıracak her türlü probleme çözüm üretilmeye çalışılmaktadır.

Bu doğrultuda kitabın ilk ünitesinde bütünleştirme ilkeleri ve yasal dayanakları, kaynaştırma ile arasındaki farklar, evrensel tasarım ve evrensel tasarım ilkeleri ele alınmıştır. İkinci ünitede genel olarak etkili bütünleştirme uygulamaları açıklanmaya çalışılmıştır. Üçüncü ünitede

BEP hazırlama süreci ayrıntılı olarak ele alınmış ve çeşitli BEP örneklerine yer verilmiştir. Dördüncü ünitede okulöncesinde, beşinci ünitede ilköğretimde, altıncı ünitede ise ortaöğretimde bulunan öğrenci özellikleri göz önünde bulundurularak yapılabilecek öğretimsel uyarlamalar ile etkili geçiş süreçlerine değinilmiştir. En sonuncu ünite olan yedinci ünitede

ise okul yönetimi, sınıf öğretmeni, rehber öğretmen, okul personeli, aile, okul-aile birliği ve diğer uzmanlar ile bütünleştirme kapsamında etkili iş birliği konusuna değinilmiştir.