Nermi Uygur (İstanbul, 15 Ocak 1925 – 21 Şubat 2005) Galatasaray Lisesi`nin Latince Bölümü`nü bitirdikten (1944) sonra, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümü’ne girdi ve 1948’de buradan mezun oldu. Askerliğinden (1948-50) sonra aynı bölümde asistanlık yaptı (1950-52). Köln Üniversitesi`nde üç yıla yakın bir süre fenomenoloji üstüne uzmanlaştı. 1952`de kültür bilimlerine ilişkin bir yapıtla felsefe doktoru, “Edmund Husserl’de Başkasının Beni Sorunu” çalışmasıyla 1955’te doçent oldu. Avrupa`nın çeşitli ülkelerindeki öğrenim kurumlarında araştırmalar yaptı. 1964 yılından itibaren İstanbul Üniversitesi`nde felsefe profesörü olarak çalıştı; bu arada Wuppertal Üniversitesi`nde mantık, dil, sanat, kültür felsefesi ağırlıklı dersler verdi. 1992’de İÜEF Felsefe Bölümü’nden emekli olduktan sonra kendini bütünüyle yazmaya verdi. Nermi Uygur, adını yurt dışında da duyurmuş en özgün düşünürlerdendi. Ayrıca dil-yazın sorunlarını irdeleyen yazılarıyla Nurullah Ataç çizgisinin en güçlü denemecisiydi.