Elmaslardaki Gökyüzü Oğlak Yayıncılık

Elmaslardaki Gökyüzü Oğlak Yayıncılık

Dunyanin denize nazir, bircok buyuk sehrinde karalari o yakasindan tutup bu yakaya birlestirmeye yarayan cengelli igneler misali, gorkemli, isil isil kopruler vardir. Insanlar is cikislarinda arabalarini bu koprulere karsi park ederek, seyredenin gozlerini sulandiran isiklarda Tanrisal bir isaretin izlerini ararcasina saatlerini gecirirler. Oturdugum yerden ben de ayni manzaraya bakiyor ve benzer bir heyecanin benim de zihnimde simsekler caktiracagini umuyorum. (...) Butun sehir kulaklari zonklatan sesleri, isiltilari gozleri acitan renkleri, aceleci sakinleriyle bana, ben oldugum yerde donup kalsam bile, zamanin akip gecmesinden kacinilamayacagini anlatiyor. Ve bu, neredeyse cayir cayir kaynayan tablonun ortasinda kopru, inci gibi bir el yazisiyla su cumleyi naksediyor: Bundan sonra olacak ne?Yanima oturan gercekten guzel gorunuslu bir adam, kendisi gorunmeden once burnuma dolan hos kokusuyla egilip yuzume bakmadan soruyor: "Birader, atesin var mi?" (...)"Ne geceydi ama!" diyor yakisikli adam.Ne o? Benimle konusmak mi istiyor, yoksa beni oylesine umursamiyor ki yanimda kendi kendine, rahatca hos bes mi ediyor? (...)"Evet" diyorum iyice uzerine egilerek. Koprunun yakici isiklari tek tek adamin iri siyah gozlerinde isildiyor. Esmer teni soguktan hafif mavimtirak bir renk almis, dudaklari, uzerindeki cizgi halindeki catlaklardan sizan kanla daha da kirmizi gorunuyor. (...)Egilip opuyorum onu dudaklarindan. Hayvan turlerinin cogunda birinin digerine yaklasmasi bir saldiri olarak kabul edilir. Gogsumde derin bir aciyla yikiliyorum yere. Genc bir kadin en cok kendine kacabilir, cekip gitmesi gerektiginde...Nilufer Altinel'den carpici bir ilk roman, Elmaslardaki Gokyuzu.