Bütün Sevgililerime Aynı Parfümü Aldım Cinius Yayınları

Ne zaman atlatamayacağımı sandığım bir iç sıkıntısına düşsem Sezen`e sığınırım... En damar şarkılarını açıp sesin yayıldığı yere iyice yaklaşırım, son ses açarım, Sezen`den başka hiçbir şey duymak istemem. Müzikçaların içine girmek ister gibi; sözlerin, şarkının içine girmek, bütünleşmek, tüm duyularımla hissetmek ister gibi. Dertop olur bacaklarımı karnıma çekerim çaresizlikten.
Gözyaşlarımın akmasına ancak o zaman izin veririm. Böylece gözümü sesin yayıldığı yere sabitleyerek dinlerim, dinlerim... Artık akacak gözyaşım kalmadığında güçlenmiş şekilde kalkarım yeniden ayağa. Sanırım bunu annem ve kız kardeşim bilir. &`;Yine açtı Sezen`i, durum kötü,” derler.

Sen aydınlığa, ben sana hasret...
Gel eritir demirleri bendeki ateş...
Bir gün açılır açılmaz sandığın kapılar vurunca güneş...

O böyle sözler yazabiliyorsa eğer, dünya hâlâ yaşamaya değer bir yer diye düşünürüm. Bu duyguların hepsi gerçek, iliklerime kadar acı çekmeli hissettiklerimi yastık altına ittirmemeliyim.
Acı da gerçek mutluluk da... Eğer o bunları yaşayıp atlatabildiyse benim için de umut var demektir. İyi ki varsın Sezen, ya olmasaydın? Ya bana destek olmasaydın? Ya tekrar ayağa kaldırmasaydın?..