Bilişim Sistemi Aracılığıyla Haksız Yarar Sağlama Suçu Adalet Yayınevi

Bilişim Sistemi Aracılığıyla Haksız Yarar Sağlama Suçu Adalet Yayınevi

Dijital teknolojideki baş döndürücü gelişme ve yenilikler, bilişim sistemlerinde de gerek nitelik gerekse nicelik boyutlarında kapsamlı değişim ve dönüşümlere yol açmış; bu gelişmelerin bir yan ürünü, deyim yerindeyse komplikasyonu ve yeni bir suç türü olarak bilişim suçları ortaya çıkmıştır. Elinizdeki çalışmada, söz konusu suçlardan, bilişim sistemi aracılığıyla haksız yarar sağlama suçu incelenmektedir.

Bilişim sistemlerinin oluşturduğu siber dünya, klasik olarak ifade edebileceğimiz hırsızlık, dolandırıcılık, hakaret, tehdit gibi suçların işlenmesini kolaylaştırmanın yanı s ıra bu dünyaya özgü, haksızlık teşkil eden yeni davranışlar da ortaya çıkarmış ve bu davranışlardan bazıları, hukuk düzenlerince cezai yaptırım altına alınmıştır. Bu yeni haksızlık türlerinden biri de bir yandan bireylerin malvarlığı hukuki değerini, diğer yandan toplumun bilişim sistemlerinin sağlıklı işleyeceğine dair güvenini koruyan, Türk Ceza Kanunu’nun 244. maddesinin 4. fıkrasında düzenlenen “bilişim sistemi aracılığıyla haksız yarar sağlama” suçudur. Söz konusu suç, kanun koyucu tarafından, bilişim sistemleri aracılığıyla elde edilen haksız yararın başka bir suça vücut vermemesi durumunda uygulanacak şekilde düzenlenmiştir. Bu çalışmada hedeflenen de bu özellikli durum çerçevesinde suçun uygulama alanını belirlemek; doktrine ve uygulamaya inceleme konusu suç türü bakımından bütüncül bir bakış açısı getirmektir.

Bilişim hukuku alanındaki çalışmaların hukukun diğer disiplinlerindekine nispetle bir hayli sınırlı olduğu rahatlıkla söylenebilir. Bildiğimiz ve araştırdığımız kadarıyla daha önce elinizdeki çalışmanın konusu olan suç türüne ilişkin müstakil ve bütüncül bir çalışma da yayınlanmamıştır. Hem bir ilk yayın hem de incelediği konuya dair ilk çalışma olmasından kaynaklanabilecek muhtemel kısıtlılık ve eksikleri bir yana, sunduğumuz bu eserin, bilişim sistemleri aracılığıyla haksız yarar sağlamaya yönelik davranışların ceza hukuku kapsamında değerlendirilmesinde yararlı olması, bu kapsamda yapılacak yeni çalışmalara da katkıda bulunması dileğimizdir.