Atıflı Hukuk Muhakemeleri Kanunu - Mesut Yıldırım Savaş Yayınevi

Atıflı
HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU

Av. Mesut YILDIRIM

  Bilindiği üzere hukuk öğrenimine yeni başlayan ve
hukuka ilgi duyan herkesin ilk yaptığı iş, bir kanun kitabı
alarak okuyup incelemektir.

  Kanunların halk için yapılmasına ve kanunu
bilmemenin özür sayılmamasına rağmen hepsine bir bütün
olarak bakabilmek imkânsız olmasa da çok meşakkatli olsa
gerek. Mevzuattaki girift durum ise ilk başta hukukçuları
uğraştırmaktadır.

  Daha birçok nedenle 1994 yılında adım attığım hukuk
dünyasında o günden bugüne sürekli zihnimi kurcalayan
“birileri yapar” diye beklediğim ancak henüz karşılaşmadığım
tarzda yazılan bu kitabı siz değerli hukukçuların beğenisine
ve hizmetine sunmaktayım.

Örnek;
Genel Yetkili Mahkeme

Madde 6–

(1) Genel yetkili mahkeme, davalı gerçek veya tüzel kisinin
davanın açıldığı tarihteki yerlesim yeri mahkemesidir.

(2) Yerlesim yeri, 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk
Medenî Kanunu hükümlerine göre belirlenir.

Atıf;

TMK Madde 19- Yerlesim yeri bir kimsenin sürekli kalma
niyetiyle oturduğu yerdir. Bir kimsenin aynı zamanda birden
çok yerlesim yeri olamaz. Bu kural ticari ve sınai kuruluslar
hakkında uygulanmaz.

TMK Madde 20- Bir yerlesim yerinin değistirilmesi yenisinin
edinilmesine bağlıdır. Önceki yerlesim yeri belli olmayan
veya yabancı ülkedeki yerlesim yerini bıraktığı
halde Türkiye’de henüz bir yerlesim yeri edinmemis olan
kimsenin halen oturduğu yer, yerlesim yeri sayılır.

TMK Madde 21- Velayet altında bulunan çocuğun yerlesim
yeri, ana ve babasının; ana ve babanın ortak yerlesim
yeri yoksa, çocuğun kendisine bırakıldığı ana veya babanın
yerlesim yeridir. Diğer hallerde çocuğun oturma yeri,
onun yerlesim yeri sayılır. Vesayet altındaki kisilerin yerlesim
yeri, bağlı oldukları vesayet makamının bulunduğu
yerdir.

TMK Madde 22- Bir öğretim kurumuna devam etmek için
bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza
kurumuna konulma, yeni yerlesim yeri edinme sonucunu
doğurmaz.