Şair, romancı, bilim adamı. (İstanbul 23 Haziran 1901-24 Ocak 1962). İstanbul`un Şehzadebaşı semtinde doğdu. Babası devletin çeşitli livâ ve vilâyetlerinde kadılık yapan, Antalya kadısı iken emekli olan ve 1935`de İstanbul`da ölen Hüseyin Fikri Efendi`dir. Aile, aslen Batumalu olu "Mızrakçıoğulları" veya "Müftizâdeler" diye bilinmektedir. (Sadeddin Nüshet Ergun`un Türk şairlerinde Ahmet Hamdi`ye ayrılan maddede, adının yanında "Mızrakçıoğlu" lakabı konulmuş olduğuna göre soyadı kanunundan önce şairin bu aile ismini kullandığı anlaşılmaktadır). Annesi Nesime Bahriye Hanım ise, Trabzonlu "Kansızzâdeler`den, deniz yüzbaşısı Ahmet Bey`in kızıdır.
Ahmet Hamdi Tanpınar eserleriyle olduğu kadar şahsiyeti ve hayat tarzı ve bütün bunların arkaplanında sahip olduğu kültürün derinliği ile de, yakın devir edebiyatımızın önemli şahsiyetleri arasında hususi bir yer alır. Ondaki hülya ve kültür birikimini yakın dostlarının anekdotlarından çıkarabiliyoruz. Edebiyatın hemen her alanında (roman, hikâye, deneme, şiir, tenkit, inceleme, edebiyat tarihi) eser vermiş olmakla beraber daha çok şair tarafıyla tanınan Tanpınar, mektup ve hatıralarında kendisini değerlendirmesi de poetik bir karakter taşır.
23 Ocak 1962 günü geçirdiği kalp krizi ile Haseki Hastahanesi`ne kaldırıldı. Ertesi sabah, ikinci bir krizle hayata veda etti.