KitapSeç | 9,9 |
Yaklaşık 2 İş Günü |
|
|||||
Satıcı: KitapSeç Satıcı Ünvanı: ADRES7 Elektronik Ticaret ve Bilişim Hizmetleri Anonim Şirketi İletişim: Satıcıların iletişim e-posta adresi kitapsec tarafından kayıt altındadır. |
Avrupa Birliği Hukuku ve Türkiye - AB İlişkileri Ergun Özsunay Vedat Kitapçılık |
I. 1. Topluluk hukukuyla ilk temasım asistanlık dönemimde başladı. Harvard Law School’da “master” çalışmamı bitirdikten ve doktoramı verdikten sonra, 1962 ve 1963 yıllarında Strasbourg’da “Faculté Internationale pour l’Enseignement de Droit Comparé”nin “Mukayeseli Hukuk Bahar Kursları”na (Session printemps de droit comparé) devam etmekteydim. 1960’lı yıllarda, Strasbourg Üniversitesinde genellikle “Mukayeseli Hukuk” kurslarından sonra, o zaman adı “Avrupa Ekonomik Topluluğu” (EEC; CEE; AET) olan Topluluk hukukuna ilişkin temel sorunların incelendiği programlar (Programme d’Études sur Les Organisations Européennes) düzenlenir ve bu programlarda, AET’nin önemli hukukçuları Topluluk hukukunun güncel sorunlarını anlatırlardı. Genç bir “Mukayeseli Hukuk” asistanı olarak sadece Mukayeseli Hukuk kurslarını değil; Topluluk hukukuna ilişkin programlara da büyük bir merak ve heyecanla katılmaktaydım.
2. Daha sonraki yıllarda Topluluk hukukuyla ilişkilerimi, 1970’li yıllarda üyesi; şimdilerde ise “muhabir üye”si olduğum “Alman Mukayeseli Hukuk Derneği”nin (Deutsche Gesellschaft für Rechtsvergleichung) her iki yılda bir düzenlenen kongreleri vasıtasıyla sürdürmekteydim. Bu derneğin “Avrupa Hukuku” (Wissenschaftliche Gesellschaft für Europarecht-Fachgruppe für Europarecht) bölümünün üyesiydim. Her iki yılda bir bir Alman üniversitesine giderek “akademik hava”yı soluklamak ve o tarihlerde Topluluk hukukunun en önemli kişileri olan Aubin’i (Prof. Dr. Bernhard C.H. Aubin, Europa Institut, Saarland) ; Constantinesco’yu (Prof. Dr. Léontin Jean Constantinesco, Europa-Institut, Saarland) ; Zuleeg’i (Prof. Dr. Manfred Zuleeg, Bonn); Ipsen’i (Prof. Dr. Hans Peter Ipsen, Hamburg); Mestmaecker’i (Prof. Dr. Ernst-Joachim Mestmaecker, Max-Planck Institut für auslaendisches und internationales Privatrect); van der Meersch’i (Prof. Dr. Walter Ganshof van der Meersch, l’Institut belge de droit comparé; l’Institut interuniversitaire de droit comparé; l’Institut de droit européen) dinlemek; sonradan arkadaş olduğum Georg Ress’le (Prof. Dr. Europa Institut, Saarland); Michael R. Will’le (Prof. Dr., Europa Institut, Saarland); Eike von Hippel’le (Prof. Dr. Hamburg); Hans Claudius Taschner’le (Prof. Dr. Em.); Marschall von Bieberstein’la (Prof. Dr. Wolfgang Freiherr Marschall von Bieberstein, Direktor des Instituts für internationales Privatrecht und Rechtsver-gleichung, Bonn); Aldo Frignani’yle (Prof. Dr. Torino); Ewoud Hondius’la (Prof. Dr., Molengraaf Instituut voor Privatrecht, Universiteit Utrecht); Marcel Storme’yle (Prof. Dr.,Universiteit Ghent) görüşmek; Strasbourg’da, Hamburg’da, Freiburg/i.Br’de, Bruxelles’de, Utrecht’te, Roma’da, Bonn ve München’deki “café”lerde “Avrupanın birleşmesi” ve bir “Avrupa Birleşik Devletleri” yaratmanın tutkusu içinde araştırmalar yapan genç asistanlarla bir arada bulunmak gerçekten büyük bir mutluluktu.
3. 1973 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinde Mukayeseli Hukuk dersleri vermeğe başladığımda da, ders konularımın bir bölümünü Topluluk hukuku oluşturmaktaydı. Mukayeseli Hukukun diğer konularında da, mutlaka Topluluk hukukuna yollamalarda bulunma; Topluluk hukukundaki gelişmeleri izleme; değerlendirmeler yapma; yeni oluşumları ve eğilimleri öğrencilerime aktarma alışkanlığını edinmiştim. Özellikle “hukukların birleştirilmesi” ya da “uyumlaştırılması” konularını anlatırken Topluluk hukukuna mutlaka başvurmaktaydım. “Hukukların denkleştirilmesi” (Rechtsangleichung) ya da “yakınlaştırılması” (rapprochement) bakımından Topluluk hukukundaki “yönergeler”in (directives; Richtlinien) “amaca çok uygun” ve “zarif bir araç” olduğunu söyleyen hocam Konrad Zweigert’in (Prof. Dr. Direktor des Max-Planck-Instituts für auslaendisches-und internationalesd Privatrect) sözleri her zaman aklımdaydı. Genel olarak tüm çalışmalarımda, Türk hukukunun yürürlükteki durumu ve çözümlerini Topluluk hukukunun ışığında değerlendirmekte; “olması gereken hukuk”a (de lege ferenda) ilişkin önerilerimi de kural olarak Topluluk hukukunu göz önünde bulundurarak yapmaktaydım. 1972 yılında “Albert-Ludwigs- Universitaet”de (Freiburg/i. Br.) “Avrupa Şirketi”ne (SE; Societas Europaea; European Company) ilişkin gelişmeler üzerine çalışırken, “Avrupa Anonim Şirketi” projesiyle ilgili çalışmalar yapan Pieter Sanders Komisyonu (projet d’un statut des sociétés anonymes européennes) üyesi hocam Prof. Dr. Ernst von Caemmerer’den en yeni gelişmeleri dinlemek büyük bir ayrıcalıktı. Bu çalışmalar yıllar sonra 2157/2001 sayılı Avrupa Şirketi Statüsüne İlişkin Konsey Tüzüğü’yle (Council Regulation (EC) No. 2157/2001 of 8 October 2001 on the Statute for a European Company [SE]) sonuçlanacaktı.
4. 1970’li yıllarda İstanbul Hukuk Fakültesi’nde “Avrupa Hukuku Araştırma ve Eğitim Merkezi” (AHAEM) kurulmuştu. Bu Merkez, 1980’li yıllarda Türk üniversitelerinin özerkliğini yokeden YÖK düzeninden sonra “Avrupa Hukuku Araştırma ve Uygulama Merkezi”ne dönüşecekti (AHAUM). AHAEM’in ilk müdürü olan rahmetli hocalarımdan biri mukayeseli hukukçu olmamı ve Topluluk hukuku alanındaki çalışmalarımı göz önüne alarak beni de Yönetim Kuruluna almışken; ikinci dönemde nedense bu Merkezin etkinliklerinden uzakta kalmam uygun görülmüş; Yönetim Kuruluna benim yerime, o tarihlerde Topluluk hukukunu daha az bilen bir meslektaşın getirilmesi amaca daha uygun bulunmuştu. Böylece, İÜ Hukuk Fakültesinde Topluluk hukukunu yakından izeleyen bir araştırıcı olduğum halde AHAUM etkinliklerinden uzaklaştırılmış olmaktaydım. (AHAUM’a sonradan değerli meslektaşım Prof. Dr. Ünal Tekinalp atanacak; onun döneminde de bu Merkez önemli bir gelişim gösterecektir.)
5. 1980’li yıllarda, Topluluk hukukuyla olan ilişkilerim başka bir boyut kazanmış; özellikle Topluluk Rekabet Hukuku’nda odaklanmıştı. O tarihlerde Kartel Hukuku üzerine yazmakta olduğum bir eser dolayısıyla hem Topluluk Kartel Hukukuyla (Roma Antlaşması m. 85 ve 86; Amsterdam Antlaşması m. 81 ve 82; şimdilerde Lisbon Antlaşmasında [ABİHA] m. 101 ve 102); hem de Üye Devletler kartel hukuklarıyla çok yakından ilgilenmekteydim. Bu nedenle, 1980’li yıllarda uzunca bir süre “İktisat ve Maliye” Dergisine Avrupa Topluluğuna ilişkin yazılar yazdım ve özellikle AT Adalet Divanı’nın “kartel hukuku”na ilişkin kararlarını açıklayan ve irdeleyen yayınlar yaptım.
6. Topluluk hukukuyla olan ilişkilerim, uzunca bir süre yönetiminde görev aldığım ve bir süre de başkanlığını yaptığım “Uluslararası Mukayeseli Hukuk Birliği”nin (International Association of Legal Science/Association International des sciences juridiques: IALS/AISJ) etkinlikleri çerçevesinde de devam etti. IALS/AISJ’nin 2004 yılındaki Kolokyumu “Türkiye AB İlişkileri Işığında Rekabet Hukukunun Güncel Sorunları”na ilişkindi :“Colloquium on Current Issues of Competition Law in the Light of EU-Turkey Relations”, 14-15 Ekim 2004.
Aynı şekilde, asli üyesi (membre titulair) olduğum “Uluslararası Mukayeseli Hukuk Akademisi”nin (Academie Internationale de Droit Comparé/International Academy of Comparative Law) çeşitli kongrelerine sunduğum bildirilerde de (ulusal rapor ve genel raporlar), her konunun Topluluk hukukundaki görünümlerine ve çözümlerine kesinlikle yer vermekteydim.
7. 2000’li yıllardan bu yana New York’ta Fordham Üniversitesi Hukuk Fakültesiyle olan ilişkilerim Topluluk hukukuyla olan ilgimin daha fazla yoğunlaşmasına ve bu eserin oluşturulmasına olanak sağladı. Fordham Law School’un eski binasının en üst katında Topluluk hukukuna ilişkin eserlerin yer aldığı çok zengin bir kitaplık mevcuttu. Fordham’de çeşitli araştırmalarımı sürdürürken genellikle bu katta çalışmaktaydım. Burada, Topluluk hukukuna ilişkin eserleri elden geçirmek; daha önce yayınlanmış eserlerin en yeni basılarını okumak ve ATAD kararlarını incelemek gerçekten mutluluk vericiydi.
II. 1. Topluluk hukukuna ilişkin bir kitap kaleme alma düşüncesi, 2000’li yılların ortalarında oluştu. 2002 yılında İÜ Hukuk Fakültesinden emekli olduktan sonra İstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesinde Mukayeseli Hukuk, AB Hukuku, Mukayeseli Rekabet Hukuku ve Mukayeseli Tahkim Hukuku Dersleri vermeye başlamıştım. İKÜ’de Mukayeseli Tahkim Hukukuna ilişkin çalışmalarım, Fordham Law School’daki araştırmalarım ve Birleşmiş Milletler Uluslararası Ticaret Hukuku Komisyonu (UNCITRAL) Çalışma Grubu II’ nin (Tahkim ve Uzlaştırma) üyesi ve Türk delegesi olarak “Ticari Tahkime İlişkin UNCITRAL Model Kanunu” ile “UNCITRAL Tahkim Kuralları”nın revizyonuna ilişkin çalışmalar (“UNCITRAL Model Law on International Commercial Arbitration” (1985) with amendments as adopted in 2006 ve “UNCITRAL Arbitration Rules as revised in 2010”, “21. Yüzyıl Tahkim Hukukunda Üç Önemli Reform-UNCITRAL Tahkim Kuralları 2010; Fransız Tahkim Reformu 2011 ve MTO Tahkim Kuralları 2012” adlı eserin doğumunu sağlamıştır (Vedat Kitapçılık, İstanbul, 2014).
2. İKÜ Hukuk Fakültesi öğrencileri için hazırladığım sayfa sayısı her yıl giderek artan AB Hukuku ders notlarım bilgi ve rızam dışında çoğaltılıp öğrencilere sunulunca, AB Hukuku üzerine bir kitap yazma niyetim giderek somutlaştı. Sonunda 2007 yılının Ocak ayında Fordham Law School’da (New York) bu eserle ilgili çalışmalara başladım. Eserin büyük bölümünü, yedi sekiz yıldan beri her yıl 4-6 hafta geçirmekte olduğum Fordham Law School’un kitaplığında kaleme aldımsa da; Birlik hukukuna ilişkin literatür araştırmalarım çeşitli hukuk fakültelerinde gerçekleşti; bu nedenle de her paragrafın “doğum yeri” başka bir araştırma merkezi veya kitaplık oldu. Çeşitli bölümler, UNCITRAL Çalışma Gruplarının toplantıları dolayısıyla her yıl birkaç kez gittiğim New York ve Viyana’daki Birleşmiş Milletler kitaplıklarında; Avrupa Konseyi’ndeki görevim nedeniyle (CDBI/DH-BIO) Strasbourg’daki “Avrupa Konseyi” kitaplığında; Londra’daki “Institute of Advanced Legal Studies”de ve Frankfurt/M’de “Johann Wolfgang Goethe Universitesi Hukuk Fakültesi” kitaplığında dünyaya geldi.
III. Eserle ilgili olarak aşağıdaki hususların okuyucunun dikkatine sunulmasının yerinde olacağını düşünmekteyim:
1. Bu eserde, Topluluk hukukunun “birincil kaynaklar”ı ve “ikincil kaynaklar”ı bakımından kural olarak İngilizce ve Almanca metinlerden yararlanılmış; sadece bazı hukuk kavramlarının daha iyi belirlenmesi ve Türkçeye daha anlaşılabilir bir şekilde aktarılması düşüncesiyle Fransızca metinler de gözden geçirilmiştir. Çeviriler genellikle tarafımdan yapılmış ise de, çeşitli konularda, Lisbon Antlaşmalarının, AB Genel Sekreterliğince yaptırılan çevirisinden de yararlanılmıştır (“Avrupa Birliği Antlaşması ve Avrupa Birliğinin İşleyişi Hakkında Antlaşma”, Ankara, 2011). Bunun gibi, çeşitli sorunlarla ilgili olarak, Türkiye’de AB hukukunun seçkin uzmanları değerli meslektaşlarım Prof. Dr. Kamuran Reçper’in Fransızca metinlerden; Doç. Dr. Hacı Can’ın Almanca metinlerden ve Prof. Dr. Haluk Günuğur’un Fransızca metinlerden yapmış oldukları çeviriler de göz önüne alınmıştır.
Lisbon Antlaşmasından önceki AB metinlerinde ise, Prof. Dr. Haluk Günuğur’un çevirilerinden yararlanılmıştır.
2. Bu eserde terminoloji bakımından seçkin hukukçu Prof. Dr. Hüseyin Pazarcı’nın “Uluslararası Hukuk” (Gözden Geçirilmiş 6. Bası, Ankara, 2008) adlı eserinde önerilen ve kullanılan terimler tercih edilmiştir. Bu nedenle “treaty; traité, Vertrag” karşılığı “antlaşma” (veya “andlaşma”); “convention; Konvention” karşılığı “sözleşme”; “agreement; accord; Abkommen” karşılığı “anlaşma”; “charter; chartre; Charta” karşılığın “şart”; “protocol; protocole; Protokoll” karşılığı “protokol”; “final act; acte final; Schlussprotokoll” karşılığı “Son Senet” terimleri kullanılmıştır.
3. Bu eserin, Türkiye’de Topluluk hukuku ve AB hukuku üzerine kaleme alınmış çok değerli eserlerden belirgin farkı şudur: Diğer eserlerde, büyük ölçüde Fransızca ve kısmen İngilizce literatürden yararlanılmış iken; bu eser, genel olarak Almanca ve İngilizce literatüre dayalıdır; sadece bazı kavramların daha iyi açıklanması ve bazı sorunların aydınlatılması amacıyla Fransızca literatüre ve metinlere bakılmıştır.
4. Eser kural olarak AB Hukukunun açıklanması ve incelenmesi amacına yöneliktir. Ancak Türkiye’nin yarım yüzyılı aşan “AB serüveni”nde, Türkiye-AB ilişkilerinin üç beş satırla geçiştirilmesi amaca uygun olmayacağından, eserin son bölümü Türkiye’nin AB üyesi olmasına yönelik girişimlere, görüşmelere ve ilerlemelere özgülenmiş; “ibret verici” saptamalar ve uyarılar içeren “İlerleme Raporları”nın (Progress Reports) ışığında, bir süreden beri yerinde sayan ilişkilerin bugünkü durumuyla ilgili bir “değer yargısı”na ulaşılmaya çalışılmıştır. Çökmüş bir imparatorluğun enkazından “ulusal bir kurtuluş savaşı” verdikten sonra Gazi Mustafa Kemal’in ve devrimci kadrosunun yaratmış olduğu 20. yüzyılın en dinamik ve örnek Cumhuriyetinin, AB ilişkilerinde yarım yüzyıl sonra getirilmiş olduğu durum son derece düşündürücüdür. Türkiye-AB ilişkileri, “laik Cumhuriyet”in düşmanları tarafından iç politikalara ilişkin amaçlar için bir süre “kullanılmış”; daha sonra da “oluruna bırakılmış”tır.
5. 2014 yılında yayınlanan, “21. Yüzyıl Tahkim Hukuku”na ilişkin eserim gibi, bu eserin basımını da Vedat Kitapçılık gerçekleştirmiştir. Eserin basımını üstlenen ve kusursuz bir şekilde yayınlanması için büyük bir özen gösteren Vedat Carbaş’a; sayfa düzenini büyük bir dikkat ve özenle gerçekleştiren; Birlik hukukunun dinamik yapısı nedeniyle, zaman zaman yapmak zorunda kaldığım değişiklikleri anlayışla karşılayan Berrin Doğrul’a; dip notlarına ilişkin sorunlarda yardımını esirgemeyen İTO Tahkim Merkezi Genel Sekreteri değerli arkadaşım Av. Senem Bahçekapılı Vincenzi’ye; diğer eserimde olduğu gibi, bu eserin müsveddelerinin okunması ve kontrolünde özveriyle yardımcı olan Dilek Çakmak’a ve kavram dizininin hazırlanmasında yardımcı olan İKÜ Hukuk Fakültesi araştırma görevlisi Ender Demir’e içtenlikle teşekkür ederim.
6. Bilimsel çalışmalar yaparken daima büyük Romanist Theodor Mommsen’in şu sözünü hatırlarım: “Hesperidlerin ağacı gibi, bilim ağacının altın elmaları da sadece onları koparabilenler içindir. Bunlar başkalarına gösterilebilir, ancak verilemezler” (Der Baum der Wissenschaft traegt wie der der Hesperiden seine goldenen Aepfel nur für den, der sie sich selbst bricht; anderen kann man sie zeigen, aber nicht geben). AB Hukukunu yazarken bu sözün doğruluğunu şimdi bir kez daha algılamış bulunmaktayım.
Eserin AB hukukunun anlaşılmasına katkıda bulunmasını, ilgili çevrelere yardımcı olmasını ve Türkiye’nin yüzyıllar boyu yol almaya çabaladığı “Batıya doğru koşu”sunda, diğer eserler gibi, bir “durak noktası” olmasını dilerim.
Prof. Dr. Ergun Özsunay
Moda/İstanbul, Aralık 2014
1 |
Avrupa Birliği ve Türkiye II |
34.90 TL
| 10 adet Satıldı |
2 |
Avrupa Birliği`nin Türkiyesi - Nurettin Bilici |
115.00 TL
| 5 adet Satıldı |
3 |
Avrupa ve Avrupa Birliği Teori, Güncel İç Gelişmeler ve Dış İlişkiler Savaş Yayınları |
450.00 TL
| 3 adet Satıldı |
4 |
Avrupa Birliği Gümrük Birliği ve Türkiye Nobel Yayınları |
490.00 TL
441.00 TL
| 3 adet Satıldı |
5 |
Avrupa Birliği ve Türkiye II Savaş Yayınevi |
34.90 TL
| 3 adet Satıldı |
6 |
Türkiye Avrupa Birliği Ortaklık Hukuku Dora Basım Yayın |
345.00 TL
| 2 adet Satıldı |
7 |
Avrupa Birliği Hukuku ve Temel Metinleri Dora Yayıncılık |
455.00 TL
| 2 adet Satıldı |
8 |
Ekonomik Perspektiften Küresel Kriz Sonrası Avrupa Birliği |
210.00 TL
| 1 adet Satıldı |