İstanbul, Arnavutköy Akıntıburnu`ndaki yalıda Rumların haçı suya attıkları gün olan 6 Ocak 1896`da doğdu. Babası İstanbullu bir aileden Gümrük Müfettişi Faham Bey, annesi Zeliha Niyir Hanım`dır. Üç yaşında iken babası ölmüş, çok genç yaşında dul kalan annesi, üç küçük çocukla birlikte kayınbiraderi, Harbiye`de eskrim ve resim hocası olan Şekür Bey`in yanına sığınmıştır. Üç kardeşin ortancası olan Vecihi çok canlı ve hareketli bir çocuktu. İlkokulu Bebek`te okudu. Üsküdar`da Füyuzati Osmaniye Rüştiyesi ve Üsküdar Paşakapısı İdadisi`nden sonra sanata olan ilgisiyle Tophane Sanat Okulu`na geçti. 1912`de Balkan Harbi`ne eniştesi Kurmay Albay Kemal Bey`in yanında gönüllü olarak katıldı. Balkan Harbi sonunda Beykoz Serviburun`daki esir kampına kumandan oldu. I. Dünya Savaşı`na girerken Bağdat cephesine makinist olarak gönderildi. Orada bir uçak kazasında yaralanarak İstanbul`a döndü. Yeşilköy`deki Tayyare Mektebi`ne girerek tayyareci oldu. I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı`nda tayyareci olarak görev yaptı. Kurtuluş Savaşı içinde Akşehir`de Jandarma Komutanı Ratip Bey`in kızı Hadiye Hanım`la evlendi. Gönül ve Sevim isimli iki kızı oldu. Sonraki yıllarda, İstanbul`da iken sevdiği, ancak Anadolu`ya geçtiği için ailesi tarafından kendisine verilmeyen İhsan Hanım`la evlendi ve Perran isimli bir kızı daha doğdu. Üçüncü kez 1950`de Hadiye Hanım`la yeniden evlendi. Hayatının sonlarında çok sıkıntı çekti, uçamayacak duruma düşürülen uçaklarının sigorta giderleri ve bunların faizleri de borcuna eklendiğinden, vatana hizmeti dolayısıyla bağlanan çok yetersiz maaşına bile haciz kondu. Ankara`da anılarını yazdığı sıralarda beyin kanamasından komaya giren Vecihi Hürkuş, insanoğlunun Ay`a ayak basmak üzere uçtuğu gün olan 16 Temmuz 1969 tarihinde Gülhane Askeri Tıp Akademisi Hastanesi`nde hayata gözlerini yumdu.