M. Çağatay Uluçay (1910 Çerkeş-Çankırı – 4 Ağustos 1970 İstanbul). İzmir Erkek Muallim Mektebi’ni (1929) bitirdikten sonra kısa bir süre ilkokul öğretmenliği yaptı. Ankara Gazi Muallim Mektebi ve Terbiye Enstitüsü Tarih-Coğrafya Bölümü’nü (1933) bitirdi. Burdur ve Manisa’da öğretmenlik yaparken yazı hayatına atıldı. Balıkesir Necati Eğitim Enstitüsü ile Topkapı Sarayı Arşivi’nde görev yaptı. Bir süre yurt dışında bulundu ve yirmi yıl kadar İstanbul Eğitim Enstitüsü’nde (1951-1970) öğretmen olarak çalıştı. Manisa, onun tarih araştırmaları yapma, yazılar ve kitaplar yayımlama isteği için çok elverişli bir yerdi. Manisa Halkevi’nde başlayan ve ölünceye kadar devam eden araştırma ve yayınlarıyla yerel tarih yazıcılığının değerini günümüzde de koruyan öncüleri arasında yer aldı. Eski eserler, kurumlar, sosyal olaylar, biyografiler başta olmak üzere Manisa tarihinin çeşitli yönleri üzerinde durdu. Harem konusunda sayılı uzmanlar arasında yer aldı. Yerel tarih çalışmalarının önemli kaynakları arasında olduğu bugün artık tartışmasız kabul gören şer’iye mahkemesi sicillerinin değerine inanan ve araştırmalarında bu belgeleri kullanan ilk tarihçilerdendir.